~Ramzesi | {ramzes, ramzesa, ramzesowi, ramzesem, ramzesie, ramzesy, ramzesów, ramzesom, ramzesami, ramzesach} Dynastia faraonów panująca w Egipcie. W powieści występują Ramzes XII i jego syn Ramzes XIII, którzy są postaciami fikcyjnymi, choć inspirowanymi historycznymi władcami.

+Ramzes XII | {ramzes, ramzesa, ramzesowi, ramzesem, ramzesie} Ojciec głównego bohatera, faraon panujący przez trzydzieści dwa lata. Władca słaby i uległy wobec kapłanów, szczególnie arcykapłana Herhora, który faktycznie sprawował rządy w państwie. Umiera w trakcie akcji powieści.

+Ramzes XIII | {ramzes, ramzesa, ramzesowi, ramzesem, ramzesie} Główny bohater powieści, dwudziestoletni następca tronu. Młody, przystojny i ambitny władca, który pragnie ograniczyć władzę kapłanów i przeprowadzić reformy społeczne w Egipcie. Cechuje się inteligencją i szlachetnym sercem, ale także impulsywnością i porywczością. Ginie zamordowany przez Lykona z rozkazu kapłanów.

Herhor | {herhor, herhora, herhorowi, herhorem, rerhorze} Arcykapłan świątyni Amona w Tebach, minister wojny i główny antagonista Ramzesa XIII. Człowiek około czterdziestu lat, dobrze zbudowany, mądry i przebiegły. Faktyczny władca Egiptu za panowania Ramzesa XII. Po śmierci młodego faraona obejmuje tron, żeni się z królową Niktoris i rozpoczyna nową dynastię. Jest jedyną postacią historyczną w powieści.

Pentuer | {pentuer, pentuera, pentuerowi, pentuerem, pentuerze} Drugi kapłan świątyni Amona, pisarz i doradca młodego Ramzesa. Pochodzi ze stanu chłopskiego, dlatego współczuje cierpieniom ludu i namawia faraona do reform społecznych. Jest bardzo mądry i przenikliwy, ale odmawia zdrady kapłańskich tajemnic. W epilogu opłakuje śmierć Ramzesa.

Mefres | {mefres, mefresa, mefresowi, mefresem, mefresie} Stary arcykapłan, jeden z najgorliwszych przeciwników Ramzesa XIII. Mściwy, żądny pieniędzy i władzy. To on zleca Lykonowi zamordowanie faraona. Sam ginie z rąk dozorców Labiryntu, którzy mają obowiązek zabijać wszystkich znających tajemnice świętego miejsca.

Nikotris | {nikotris, niktoris} Królowa, matka Ramzesa XIII i druga żona Ramzesa XII. Była córką arcykapłana. Wyróżnia się pobożnością i posłuszeństwem wobec męża. Po śmierci syna wychodzi za mąż za Herhora, który w ten sposób umacnia swoją pozycję na tronie.

Tutmozis | {tutmozis, tutmozisa, tutmozisowi, tutmozisem, tutmozisie} Kuzyn i najbliższy przyjaciel Ramzesa XIII, jego zaufany powiernik. Elegant i hulaka, ale w rzeczywistości szlachetny i wierny faraonowi. Załatwia poufne sprawy księcia. Ginie zamordowany przez oficera Eunana podczas misji dyplomatycznej.

Sara | {sara, sary, sarze, sarę, sarą, saro} Żydówka, pierwsza nałożnica Ramzesa XIII i matka jego syna Izaaka. Miła, cicha i skromna kobieta, która szczerze kocha faraona. Nigdy nie zostaje jego żoną. Umiera z rozpaczy po zabójstwie swojego dziecka przez Lykona.

Kama | {kama, kamy, kamie, kamę, kamą, kamo} Młoda Fenicjanka, kapłanka bogini Astoreth, druga kochanka Ramzesa. Została mu podsunięta przez kupca Dagona. Jest złośliwa, kapryśna i okrutna - zupełne przeciwieństwo Sary. To z jej rozkazu Lykon zabija syna Sary. Choruje na trąd i zostaje wydalona na pustynię.

Lykon | {lykon, lykona, lykonowi, lykonem, lykonie} Grecki śpiewak i tancerz przy świątyni Astoreth, sobowtór Ramzesa XIII. Zakochany w Kamie, dla której jest gotów na wszystko. Z jej rozkazu zabija małego Izaaka, a później, na polecenie Mefresa, morduje samego faraona. Ginie uduszony przez Ramzesa.

Dagon | {dagon, dagona, dagonowi, dagonem, dagonie} Fenicki kupiec i bankier, doradca Ramzesa XIII. Udziela mu pożyczek i podsuwa mu Kamę, dzięki czemu steruje decyzjami księcia. Jest przebiegły i chciwy, dla dobra interesu zachowuje się często okrutnie.

Hiram | {hiram, hirama, hiramowi, hiramem, hiramie} Książę fenicki z Tyru, przewodniczący rady fenickiej. Bogaty kupiec i dyplomata, który prowadzi tajne rokowania z kapłanami egipskimi. Proponuje wykopanie kanału łączącego Nil z Morzem Czerwonym.

Hebron | {hebron} Córka władcy Teb, żona Tutmozisa. Piękna kobieta, która wychodzi za mąż za przyjaciela faraona tylko po to, by móc przebywać w pobliżu Ramzesa, w którym jest zakochana.

Mentezufis | {mentezufis, mentezufisa, mentezufisowi, mentezufisem, mentezufisie} Kapłan, pomocnik Herhora w sprawach administracyjnych. Pośredniczy w kontaktach z posłami asyryjskimi i uczestniczy w tajnych negocjacjach z wrogami Egiptu.

Samentu | {samentu} Kapłan świątyni Seta, który pomaga Ramzesowi poznać tajniki Labiryntu. Ryzykuje życie, aby wesprzeć plany młodego faraona dotyczące przejęcia skarbów kapłańskich.

Beroes | {beroes, beroesa, beroesowi, beroesem, beroesie} Chaldejski kapłan i astrolog występujący pod przybranym imieniem Phut. Przybywa do Egiptu, aby przeprowadzić tajne rokowania z egipskimi kapłanami i ostrzec ich przed planami Ramzesa.

Sargon | {sargon, sargona, sargonowi, sargonem, sargonie} Poseł asyryjski, który przybywa do Egiptu oficjalnie jako pielgrzym, ale w rzeczywistości prowadzi tajne negocjacje z kapłanami w sprawie sojuszu przeciwko faraonowi.

Eunana | {eunana, eunany, eunanie, eunanę, eunaną, eunano} Młodszy oficer w armii egipskiej, ale w rzeczywistości żołnierz w służbie kapłanów. To on z rozkazu Mefresa zabija Tutmozisa podczas misji dyplomatycznej.

Patrokles | {patrokles, patroklesa, patroklesowi, patroklesem, patroklesie} Grecki dowódca najemników w służbie Ramzesa. Doświadczony żołnierz, który pomaga faraonowi w sprawach wojskowych.

Menes | {menes, menesa, menesowi, menesem, menesie} Mędrzec i mentor Pentuera, znawca starożytnych tradycji egipskich. Uczestniczy w filozoficznych rozmowach o naturze władzy i mądrości kapłańskiej.

~Egipt | {egipt, egiptu, egiptowi, egiptem, egipcie} Starożytne państwo położone w północno-wschodniej Afryce, między Pustynią Libijską a Arabską. Kraj nad Nilem, będący kolebką cywilizacji, ale w czasach akcji powieści pogrążony w kryzysie politycznym i gospodarczym.

Memphis | {memfis, memfisu, memfisowi, memfisem, memfisie} Stolica Dolnego Egiptu i główna siedziba faraonów. Miasto położone na południowym krańcu delty Nilu, gdzie znajduje się pałac królewski oraz wichtowe świątynie i urzędy państwowe.

Teby | {teby, tebów, tebom, tebami, tebach} Stolica Górnego Egiptu i główny ośrodek religijny, gdzie znajduje się potężna świątynia Amona. Miasto będące bastionem władzy kapłańskiej i miejscem pochówku faraonów.

Nil | {nil, nilu, nilowi, nilem, nile} Święta rzeka Egiptu, która swoimi corocznymi wylewami zapewnia żyzność ziemi. Od jej rytmu zależy całe życie egipskiego społeczeństwa. W powieści symbolizuje siłę natury i podstawę egzystencji narodu.

Delta | {delta, delty, delcie, deltę, deltą, delto} Ujściowa część Nilu, mająca kształt trójkąta, gdzie rzeka rozdziela się na kilka ramion przed wpadnięciem do Morza Śródziemnego. Region bardzo żyzny i gęsto zaludniony.

Pustynia Libijska | {pustynia, pustyni} Zachodnia granica Egiptu, sąsiadująca z żyznymi terenami nad Nilem. Miejsce, z którego pochodzą wrogie plemiona Libijczyków, którzy napadają na egipskie terytoria.

Pustynia Arabska | {pustynia, pustyni, arabska, arabskiej} Wschodnia granica Egiptu, skaliste i trudno dostępne tereny, które stanowią naturalną barierę przed najazdami ze wschodu.

Jeziora Sodowe | {jezioro, jeziora, jezior, jeziorom, jeziorami, jeziorach, sodowe, sodowych} Obszar na pustyni, gdzie Ramzes XIII prowadzi zwycięską bitwę przeciwko zbuntowanym Libijczykom, co przynosi mu sławę wojskową i uznanie żołnierzy.

Pi-Bast | {bast} Miasto w delcie Nilu, gdzie znajduje się świątynia bogini Hator. Miejsce, gdzie Ramzes doświadcza tajemniczych zjawisk podczas nocnej wędrówki po świątyni.

Giza | {giza, gizy, gizie, gizę, gizą, gizo} Miejsce, gdzie stoją słynne piramidy i Sfinks. Symbol potęgi i wieczności starożytnego Egiptu, który wywiera głębokie wrażenie na bohaterach powieści.

Labirynt | {labirynt, labiryntu, labiryntowi, labiryntem, labiryncie} Tajemnicza podziemna budowla w prowincji Fayum, gdzie kapłani przechowują swoje skarby. Miejsce pełne pułapek i sekretów, które Ramzes XIII planuje zdobyć, aby sfinansować swoje reformy.

~Świątynie | {świątynia, świątyni, świątyniach} Miejsca kultu religijnego i centra władzy kapłanów w Egipcie. Zawierają bogate skarby i służą jako ośrodki polityczne, z których kapłani sprawują faktyczną kontrolę nad państwem.

+Świątynia Amona | {amon, amona, amonowi, amonem, amonie} Najważniejsza świątynia w Tebach, poświęcona głównej egipskiej bożkoście. Centrum władzy arcykapłana Herhora i bastion opozycji przeciwko reformom Ramzesa XIII.

+Świątynia Astoreth | {astoreth} Świątynia fenickiej bogini miłości, gdzie służy Kama. Miejsce, gdzie Ramzes doświadcza miłosnej namiętności, ale także intryg i niebezpieczeństw.

+Świątynia Hator | {hator} Świątynia bogini miłości i radości w Pi-Bast, gdzie Ramzes podczas nocnej wędrówki doświadcza tajemniczych zjawisk, które mogą być manipulacją kapłanów.

+Świątynia Seta | {set, seta, setowi, setem, secie} Świątynia boga pustyni i chaosu, gdzie odbywają się tajne spotkania kapłanów z zagranicznymi emisariuszami.

Piramidy | {piramida, piramidy, piramid, piramidom, piramidami, piramidach} Monumentalne grobowce faraonów, symbol wiecznej potęgi Egiptu. W powieści reprezentują dawną świetność państwa i służą jako dowód na nadludzką moc egipskich władców.

Sfinks | {sfinks, sfinksa, sfinksowi, sfinksem, sfinksie} Tajemnicza rzeźba w Gizie z ludzką głową i ciałem lwa. Symbol zagadkowości i wieczności, przed którym bohaterowie odczuwają respekt i niepokój.

Skarabeusze | {skarabeusz, skarabeusze, skarabeuszy, skarabeuszom, skarabeuszami, skarabeuszach} Święte chrząszcze czczone w religii egipskiej. W powieści pojawiają się jako przeszkoda na drodze wojska, symbolizując władze religijne blokujące poczynania faraona.

Apis | {apis, apisa, apisowi, apisem, apisie} Święty byk czczony w Memfis, uważany za wcielenie boga Ptaha. Symbol religijnych tradycji Egiptu, które młody faraon postrzega jako przesądy wykorzystywane przez kapłanów.

Zaćmienie słońca | {zaćmienie, zaćmienia, zaćmieniu, zaćmieniem} Zjawisko astronomiczne, które kapłani wykorzystują przeciwko Ramzesowi podczas jego próby siłowego przejęcia świątyń. Symbol przewagi wiedzy kapłańskiej nad niecierpliwością młodego władcy.

Izaak | {izaak, izaaka, izaakowi, izaakiem, izaaku} Syn Ramzesa XIII i Sary, który otrzymuje żydowskie imię. Zostaje zamordowany przez Lykona z rozkazu Kamy, co prowadzi do śmierci Sary z rozpaczy.

Mumifikacja | {mumifikacja, mumifikacji, mumifikację, mumifikacją} Starożytny egipski proces balsamowania zmarłych, opisany szczegółowo w powieści podczas pogrzebu Ramzesa XII. Odzwierciedla egipskie wierzenia w życie pozagrobowe.

Faraon | {faraon, faraona, faraonowi, faraonem, faraonie, faraonowie, faraonów, faraonom, faraonami, faraonach} Tytuł władcy Egiptu, uważanego za syna boga Ra. W powieści przedstawiona jest walka o faktyczną władzę między młodym faraonem a kastą kapłańską.